- bacarıqlı(lı)q
- is. Bacarıqlı adamın xüsusiyyəti. Hüseynqulunun mahirliyini və bacarıqlığını görən başqa bir tacir, onu öz yanında faytonçu durmağa dəvət edir. H. S..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
bacarıqlı — sif. İstedadlı, qabiliyyətli, əlindən iş gələn, iş yaradan, təcrübəli. Bacarıqlı adam. Bacarıqlı usta … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
güclü — sif. 1. Fiziki qüvvəsi çox olan, fiziki cəhətdən inkişaf etmiş; qüvvəli (insan və heyvan haqqında). Güclü adam. Güclü at. – Qollar güclü, qollar gərgin, ağır daşlar; Qaldırılır üfüqlərə. M. Müş.. <Sevinc:> Bu mübarizədə qalib çıxmaq üçün… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
usta — is. 1. Bir sənəti lazımınca, əsaslı surətdə öyrənib onunla məşğul olan adam; sənətkar. Bununla belə onun bircə nəfər həqiqi dostu var idi: saatsaz usta Zeynal. Ə. H.. Usta Fərrux işdən kefi kök qayıtmışdı. B. Bayramov. // Peşə, sənət öyrədən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cırı — (Gədəbəy, Gəncə, Qazax, Tovuz) bacarıqlı. – Həsən cırı adamdı (Qazax); – Məsim çox cırı uşaxdı, hər nə desən başarer (Gədəbəy); – Avdıllanın oğlu özünö:rə cırı döy (Tovuz) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
əlləmə — I (Çənbərək, Əzizbəyov, Goranboy, Yardımlı, Göyçay, Kəlbəcər, Qarakilsə, Qazax, Laçın, Mingəçevir, Ordubad, Şuşa, Tovuz) iri daş parçası. – Ə:, bu əllə meyi götürüf başıηa vurram, çox danışma (Qazax); – Sıvaz əlləmeyi elə atdı kın, dananın… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ərdəmli — (Ağdam, Culfa, Füzuli, Mingəçevir, Naxçıvan, Ordubad, Şamaxı, Ucar) güclü, bacarıqlı, qüvvətli. – Ərdəmli kişidi o (Füzuli); – Qolxozun arabasına qoşulmuş at ərdəmlidi (Ordubad); – Mitəllimdi, Ələkbərdi ərdəmlidi (Culfa); – Bu yerlərdə ərdəmli… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
hadığ — (Salyan) bacarıqlı, zirək. – Xeyrənsə hadığdı, əlinnən hər iş gəlir … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
həməkara — (Salyan) zirək, bacarıqlı. – Niyar həməkaradı, əlinnən hər iş gəlir … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
leylaş — (İrəvan) mahir, bacarıqlı. – Qumarda sən onnan bacara bilməzsən, o, leylaşdı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
tavar — I (Qazax, Şamaxı, Şuşa) cavan şahin. – Tavar bir qırqavul tutuf (Qazax); – Bir tavar almışam, heç əvəzi yoxdu (Şuşa) II (Quba) cavan camış. – Tavar utlarda utduyadu III (Cənubi Azərbaycan) 1. çalışqan 2. bacarıqlı. – Tavar oğul ata malinə göz… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti